دعوت از همه سمپادی ها

این پایان نامه تلاشی ست برای 
شناختی علمی از 27سال حضور سمپاد و سمپادیها
به امید
تدبیری واقع نگرانه از سوی جامعه و تصمیم گیرانش

چرایی این وبلاگ:
1. استفاده از تجربه/ایده تمامی سمپادیها(دهه60-90)در جدیترین پژوهش درباره پدیده سمپاد
2. نظرسنجی نهایی در قالب پرسشنامه
3. استخراج وارائه نتایجی علمی

نظر شما در این باره چیست؟
1. چه خصوصیت رفتاری/اجتماعی سمپادی ها رو با سایرین متمایز کرده است؟
2. مهمترین ویژگی مشترک سمپادی ها چیست و چرا اینگونه است؟

تجربه های ما سمپادی ها در هر دوره و نسلی نیاز به جمع آوری و جمع بندی داره؛

از شما چه کمکی برمیاد؟!!

1. هر ایده و تجربه سمپادی جالبی دارید بگوید. از علمی ترین اتفاقات تا خنده دار ترین روزها!!

2. هر آدرسی در فضای مجازی از سمپادیها سراغ دارید معرفی کنید تا سربزنیم (اینجا)

3. اگر دوست داشتید که در جمع بندی نهایی نظرتان در نظر گرفته بشه؛ ایمیلتان را بفرستید تا پرسشنامه نهایی به شما هم ارسال بشود. (اینجا)

4. اگر سمپادی سر زنده جایی پیدا کردید بهش بگید همچین دعوتی وجود داره!! ما نیاز به همکاری هم داریم!

آخر قصه!!
نتایج این پایان نامه در قالب چند مقاله ISI و احتمالا کتاب چاپ می شود
پس هر قوت و ضعفی که می دانید بنویسید و از هر سن و دوره ای هستید همکاری کنید تا
سمپاد آن گونه که بود/هست شناخته شود.

سمپاد چیست؟؟

همیشه معرفی موضوعاتی که انسان باهاشون زندگی کرده سخته! مثلا توصیف این که به چه میگیم خوشمزه و دقیقا چه طعمی باید در یک غذا باشه که دلچسب باشه؛ چون این جور چیزها را بیشتر حس کردیم. 

یکی از سخت ترین بخش های نوشتن پروپزال، توصیف سمپاد بود برای کسانی که از دور شاید باهاش آشنا بودند. این متن بخش از پروپزال پایان نامه است که سعی کردم خیلی مختصر سمپاد را توصیف کنیم؛ البته پیشاپیش از همه سمپادیها معذرت می خوام!!

سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد) در سال 1366 با درخواست دکتر جواد اژه‌ای، معاون فرهنگی- اجتماعی نخست وزیر، تاسیس  شد. در همان سال پس از تهران، اولین مراکز در کرمان و همدان تاسیس شد و این روند که طی 26 سال اخیر ادامه یافت (ر.ک به سایت اطلاع رسانی تیزهوشان و استعدادهای درخشان ) و سمپاد را به یکی از گسترده ترین مجموعه‌های آموزشی یکپارچه در سطح آموزش و پرورش تبدیل شد.

ایجاد این سازمان تنها یک سیاست بخشی نبود بلکه به مرور، جریانی را در جهت پرکردن برخی خلاء های این حوزه در سطوح متفاوتی به همراه داشت. تاسیس مرکز المپیادهای علمی کشور(1366) که به باشگاه دانش‌پژوهان جوان(1374) تغییر یافت و نیز بنیاد ملی نخبگان (1384) را می‌توان بخشی از این موارد دانست (ر.ک به حداد عادل،روزنامه اطلاعات، ۳۰ /5/ ۱۳۷۲: 6  و سهراب پور، روزنامه جام جم، ۱۴ /7/ ۱۳۸۳: ۱۶). حتی سیاست‌هایی نظیر تسهیلات استعدادهای درخشان در آموزش عالی نیز رویکردی این‌گونه را دنبال می‌کرد. اما نکته حائز اهمیت آن است که مدارس سمپاد در مقایسه با دیگر بخش‌های ذکر شده، تعامل گسترد‌ه‌ و مداوم‌تری با مخاطبین این جریان سیاستگذاری داشته‌اند و از این‌رو می‌توان نقش و تاثیرگذاری این مدارس را جدی‌تر قلمداد کرد.

طبق ماده دوم اساس نامه سمپاد مصوب هیئت وزیران در تاریخ 8/4/1367، هدف سازمان، شناسایی و پرورش استعدادهای درخشان کشور در سطح مختلف تحصیلی بود(سند شماره: 19798/ت247)؛ تا به این واسطه بتوان نیروی انسانی کارآمدی را در بلندمدت برای کشور فراهم نماید. البته در عمل بواسطه برخی اولویت‌های سازمانی، قوانین، ساختار آموزشی و ... میزان تحقق این اهداف قابل پی‌جویی است.

نکته مهمی که درباره سمپاد باید به آن توجه کرد آن است که آموزش در این فضا -که به مثابه یک لابراتوار عمل می‌کرد- به دلیل طول مدت زمان (حدود 7سال) و همچنین محدوده‌ی سنی خاص مخاطبان (‌12 تا 18 سالگی) ، به نهاینه شدن یک فرهنگ متمایز در میان مخاطبان آموزشی آن منجر شده و دامنه‌ای به وسعت اجتماع دانش‌آموختگان سمپاد یافت. 

چرا همکاری کنیم؟؟! چرا سمپاد؟؟!

مهمترین سوال در ابتدا می تونه این باشه؛ برای چی همکاری؟

شاید قبل از اینکه این سوال برای شما پیش بیاد، من ماه ها قبل باید از خودم می پرسیدم چرا باید وقت انجام تزم را روی سمپاد بگذارم؛ در صورتی که تقریبا موضوعات متعددی بود که هم استقبال بیشتری ازش می شد و هم پول و حمایت مالی می توانستم برای ش جذب کنم.

اما یک نکته برای من هنوز مهمه

مجموعه سمپاد و سمپادیها 7 سال از مهمترین و اثرگذارترین سالهای زندگی من را درگیر خودش کرد. من چه بخواهم و چه نخواهم خصلتهای متعددی پیدا کردم که بخش مهمی ش حاصل زندگی با سمپاده!

بنابراین فکر می کنم اگر ویژگی مثبت از سمپاد به همه ی ما به ارث رسیده لازمه که تلاش کنیم سیستمی که این کمک را به ما و زندگیمون کرده، دوباره سرپا و زنده بشه

و البته حتما میشه اشکالات مشترکی میان ما سمپادیها هم پیدا کرد! پس بهتره برای کمک به خودمون و رشد سمپاد این نقاط ضعف هم پیدا بشه و ترمیم؛ نه اینکه بهانه ای بشود برای کنسل کردن کل مجموعه

مطمئن باشید بدون همکاری سمپادی ها این پایان نامه به جایی که باید برسه، نمی رسه!