سمپاد چیست؟؟

همیشه معرفی موضوعاتی که انسان باهاشون زندگی کرده سخته! مثلا توصیف این که به چه میگیم خوشمزه و دقیقا چه طعمی باید در یک غذا باشه که دلچسب باشه؛ چون این جور چیزها را بیشتر حس کردیم. 

یکی از سخت ترین بخش های نوشتن پروپزال، توصیف سمپاد بود برای کسانی که از دور شاید باهاش آشنا بودند. این متن بخش از پروپزال پایان نامه است که سعی کردم خیلی مختصر سمپاد را توصیف کنیم؛ البته پیشاپیش از همه سمپادیها معذرت می خوام!!

سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد) در سال 1366 با درخواست دکتر جواد اژه‌ای، معاون فرهنگی- اجتماعی نخست وزیر، تاسیس  شد. در همان سال پس از تهران، اولین مراکز در کرمان و همدان تاسیس شد و این روند که طی 26 سال اخیر ادامه یافت (ر.ک به سایت اطلاع رسانی تیزهوشان و استعدادهای درخشان ) و سمپاد را به یکی از گسترده ترین مجموعه‌های آموزشی یکپارچه در سطح آموزش و پرورش تبدیل شد.

ایجاد این سازمان تنها یک سیاست بخشی نبود بلکه به مرور، جریانی را در جهت پرکردن برخی خلاء های این حوزه در سطوح متفاوتی به همراه داشت. تاسیس مرکز المپیادهای علمی کشور(1366) که به باشگاه دانش‌پژوهان جوان(1374) تغییر یافت و نیز بنیاد ملی نخبگان (1384) را می‌توان بخشی از این موارد دانست (ر.ک به حداد عادل،روزنامه اطلاعات، ۳۰ /5/ ۱۳۷۲: 6  و سهراب پور، روزنامه جام جم، ۱۴ /7/ ۱۳۸۳: ۱۶). حتی سیاست‌هایی نظیر تسهیلات استعدادهای درخشان در آموزش عالی نیز رویکردی این‌گونه را دنبال می‌کرد. اما نکته حائز اهمیت آن است که مدارس سمپاد در مقایسه با دیگر بخش‌های ذکر شده، تعامل گسترد‌ه‌ و مداوم‌تری با مخاطبین این جریان سیاستگذاری داشته‌اند و از این‌رو می‌توان نقش و تاثیرگذاری این مدارس را جدی‌تر قلمداد کرد.

طبق ماده دوم اساس نامه سمپاد مصوب هیئت وزیران در تاریخ 8/4/1367، هدف سازمان، شناسایی و پرورش استعدادهای درخشان کشور در سطح مختلف تحصیلی بود(سند شماره: 19798/ت247)؛ تا به این واسطه بتوان نیروی انسانی کارآمدی را در بلندمدت برای کشور فراهم نماید. البته در عمل بواسطه برخی اولویت‌های سازمانی، قوانین، ساختار آموزشی و ... میزان تحقق این اهداف قابل پی‌جویی است.

نکته مهمی که درباره سمپاد باید به آن توجه کرد آن است که آموزش در این فضا -که به مثابه یک لابراتوار عمل می‌کرد- به دلیل طول مدت زمان (حدود 7سال) و همچنین محدوده‌ی سنی خاص مخاطبان (‌12 تا 18 سالگی) ، به نهاینه شدن یک فرهنگ متمایز در میان مخاطبان آموزشی آن منجر شده و دامنه‌ای به وسعت اجتماع دانش‌آموختگان سمپاد یافت.